سلام،

 

اگه عادت کردیم صادق باشیم،

مجبور می‌شیم پامون رو به اندازۀ گلیم‌مون دراز کنیم.

حتی توی امر به معروف؛

مشابه آنکه حضرت رسول(ص) خرماخورده به بچه نگفت خرما نخور!

و شاید مشابه آیۀ "أتأمرون الناس بالبر و تنسون انفسکم".

 

اصلاً تو همه چیز قدرشناس می‌شیم؛

تو همه چیز اظهار نظر نمی‌کنیم چون تو همه چیز وارد نیستیم.

پروبالمون رو جمع می‌کنیم و قد معلوماتمون افاضه می‌کنیم.

 

صداقت باعث می‌شه کم‌کم بفهمیم معلوماتمون خیلی کمه،

و همون خیلی کم رو هم به‌کار نگرفتیم.

پس کلی کار داریم: یاد بگیریم و عمل کنیم.

 

صداقت، صداقت، صداقت

 

یا علی